DROGE TIJDREIS

Gaston was een uitvinder met van die geniale invallen die helaas gedoemd zijn om altijd te mislukken. Toen hij nog adolescent was, ging hij de alchemistische toer op: probeerde een klomp lood in een klomp goud te transformeren. Dat lukte niet en hij besloot toen maar om op zoek te gaan naar de Steen der Wijzen. Bij het vernemen van het nieuw project, merkte zijn vader zuchtend op:

• Steen der Wijzen? Tja jongen … dat heb jij inderdaad hoognodig van doen.

Onlangs had Gaston op zolder een ouderwets telefoontoestel gevonden.

• Toch veel mooier dan zo'n lullige GMS?
• Dateert nog van voor den oorlog 14-18. Behoorde aan jouw grootouders. Jouw oma zal daar indertijd wel veel tegen getetterd hebben. En tetteren kon ze! Haar dochter ook trouwens. Tja die grootouders van jou. Hij is met door gas aangevreten longen uit den oorlog teruggekomen. Heeft nog net lang genoeg geleefd om een kind — ons ma — te maken. Paar maanden later was ie dood. Zij is van verdriet zot geworden. Zag in bijna elke man heur Eugène. En wou met hen naar bed. Enfin ze kan er maar deugd aan beleefd hebben.

Gaston kreeg weer een van zijn geniale invallen.

• Als ik dat telefoontoestel op mijn computer kan aansluiten, krijg ik misschien verbinding met de cyberspace van begin 20 ^ste eeuw. Door de hypertijd zou ik dan naar die periode kunnen reizen. Logisch toch?
• Tja jongen … van computers heb ik geen kaas gegeten. In mijne tijd bestonden zulke dingen nog niet.

Wekenlang zwoegde Gaston aan zijn tijdmachine. Eindelijk kreeg ie verbinding. Hij nam de hoorn op ...

"

Deel 2